Zawsze kiedy zaczynam malować nowy obraz, to jak początek czegoś nowego, jak gdybym rodził się na nowo z dobrze znajomym pragnieniem i z tą samą wiarą, że ponownie będzie mi dana szansa, ujrzenia wszystkiego tak, jak gdybym widział to pierwszy raz. Malarstwo, jest jak podróżowanie po stycznej moich dwóch światów: wewnętrznego i zewnętrznego, w kierunku jednego i ostatecznego celu, którym jest przedstawienie tajemnicy ich współistnienia, jest zapisem i pamiętnikiem moich uczuć a obrazy moimi emocjonalnymi krajobrazami.
BARTOSZ NALEPA
Urodzony w 1971 r. w Rzeszowie / Polska.
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w 1997 roku na Wydziale Malarstwo Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na kierunku Malarstwo w Architekturze i Urbanistyce w Pracowni Malarstwa Ściennego prof. Józefa Lucjana Ząbkowskiego. Studia na Wydziałach ASP: Konserwacja i Restauracji Dzieł Sztuki ( Konserwacja Malarstwa ), Grafika w Pracowni Miedziorytu prof. St.Wejmana oraz Malarstwo.
Współtwórca SCULPTORSTUDIO - projektant i współwykonawca modeli i rzeźb dekoracyjnych, architektonicznych i scenograficznych min. dla Fundacji SocLand (Muzeum Komunizmu) w Nowej Hucie, RMF Media Complex pod Krakowem (obecnie wytwórnia filmowa Alvernia Studios) oraz współrealizator instalacji rzeźbiarskich Aleksandra Janickiego min. Visitor z serii Re-Produkcje, prezentowanych niezależnie na największych pokazach sztuki w Europie: Skulptur Projecte Münster, Documenta w Kassel, Biennale Wenecji oraz na Art Forum w Berlinie, pokazach w Krakowie, Warszawie, Frankfurcie nad Menem i w Norymberdze.
Laureat Nagrody Specjalnej w Międzynarodowym Triennale Malarstwa Regionu Karpat SREBRNY CZWOROKĄT 2015 i 2021 pod honorowym patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, nominowany do nagrody na Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego JESIENNE KONFRONTACJE 2019, I Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego "Otwarta Przestrzeń Kultury" w 2023 r. i Wyróżnienie Honorowe w roku 2020 oraz II Nagroda Prezydenta Rzeszowa w 2018 r. w Konkursie BWA w Rzeszowie "Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku", Nagroda Specjalna Fundacji Sztuki Polskiej na Triennale Malarstwa Polskiego w 2004 r., Laureat edycji polskiej Konkursu Na Najlepszy Europejski Obraz 2004 Roku.
Obraz UGÓR w Kolekcji Miasta Rzeszowa w zbiorach Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie / Polska.
W latach 2016 - 2021 uczestnik Międzynarodowych Projektów Artystyczno - Naukowych organizowanych przez Wydział Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Liczne wystawy indywidualne i udział w zbiorowych pokazach sztuki w Polsce oraz międzynarodowych wystawach i targach sztuki min. w Barcelonie (Hiszpania), Stokholmie (Szwecja), Oradea (Rumunia), Koszycach (Słowacja), Miskolcu (Węgry), Nowym Jorku (USA).
Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, rzeźbą, monotypią oraz luksografią. Prace graficzne i malarskie w ofercie Galerii Dystans i Olympia Galeria w Krakowie (Polska) oraz Art. Nou Mil Lenni Gallery w Barcelonie (Hiszpania).
https://www.youtube.com/watch?v=Cq4UnG-TBlE
https://rzeszow.tvp.pl/48517025/bartosz-nalepa
Monotypia, poprzez swój nieprzewidywalny charakter, uczy mnie być otwartym na bogactwo pozornych niepowodzeń i odnajdywania w eksperymencie nowych dróg, wyzwań ku przekraczaniu samego siebie, odrzucania utartych i oswojonych wizji oraz podążania za tymi odkryciami w nowy świat, jakiego istnienia nawet nie przeczuwałem.
https://bartosznalepa.wixsite.com/grafika/galleries
Fotogram poprzez użycie światła do wywoływania obrazu przedmiotów ma w sobie pierwiastek nadnaturalny, bliski średniowiecznej idei acheiropoietos czy veraicon, to jest wizerunku stworzonego w cudowny sposób – co szczególnie oddaje znaczenie w języku rosyjskim (нерукотворенный) - nie ludzką ręką malowany. Luksografia stanowi technikę stwarzającą okazję do uczestniczenia w tajemniczym procesie twórczym uzyskiwania odbitki naznaczonym często, co mnie szczególnie fascynuje, niejednoznacznością efektu do zamiaru.
https://bartosznalepa.wixsite.com/grafika/luksografia
Bartosz Nalepa tworzy również performance tzw. „ŚWIECENIE”, oparte na użyciu różnych źródeł światła i odczynników chemicznych, urządzeń optycznych i kamer do projekcji analogowego obrazu oraz mappingu. Wizualizacje sterowane są manualnie, tworzone na „żywo” do muzyki improwizacyjnej. Związany artystycznie z Malwiną Kołodziejczyk, wybitną saksofonistką improwizacyjną. Wyróżnieni za interdyscyplinarność w kategorii ARTVIDEO na 7.Salonie Sztuki w BWA w Tarnowie i nominowani do Nagrody Związku Muzyków Duńskich w 2021 r., za performance INTERNAL PORTRAIT, wystąpili na zaproszenie Narodowej Akademii Muzycznej w Esbjerg (Dania) z projektem HIPOKAMPUS.
Artysta współpracuje ponadto z zespołem PITZ, Poleshift Project oraz Krakow Improvisers Orchestra. Jest autorem partytury graficznej pt. „Duch Boży” na organy dla Marty Dramowicz Wojtackiej ( 5. Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Poznaniu / Fara w 2016 r.). Występował tworząc performance świetlne min. w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Kantora CRICOTECA w Krakowie z Krakow Improvisers Orchestra ( 2022 / 2016 r.), na Rzeszów Jazz Festiwal z PITZ ( 2017 r.), Europejskim Stadionie Kultury’ 2018 ( NALEPA & PITZ feat MAZZOLL ), ECHO SONDA 2 w BWA w Rzeszowie ( 2018 r.) oraz na Krakowskiej Jesieni Jazzowej ‘2019 w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie ( KIO&NALEPA ).
Performance, który nazywam ŚWIECENIEM, opiera się bowiem na użyciu światła do tworzenia i projekcji obrazu, stanowi dla mnie zabieg, który pozwala mi zadbać o moją intuicję.
https://www.youtube.com/watch?v=Gd9Q5WUhOWo
https://www.youtube.com/watch?v=cDadJqKwV9Y
https://www.youtube.com/watch?v=RneQeVo0j9k
RECENZJE:
„Jego intensywne i z niezwykłą pasją realizowane obrazy, opracowywane w różnych technikach stawiają sobie za cel wniknięcie niejako w strukturalne i fizyczne przejawy przyrody by tam pozyskać podstawy ich malarskiej morfologii. Eksperymentalne i niekiedy wręcz ekstatyczne podejście do realizacji obrazu, daje jako rezultat utwory zaskakujące, wyrazowo ekstremalne i źródłowo wiarygodne.” ( Piotr Wójtowicz / ARTEFAKTY – 19 )
„Swobodnie prowadzona, zgaszona materia malarska charakteryzuje twórczość (…) Bartosza Nalepy (Polska). (…) prace, operujące różnymi konwencjami malarskimi bliskimi tradycji informelu, są jednocześnie starannym studium przestrzeni obrazu, ujmowanej poprzez linearne struktury bądź kreślone szeroką plamą barwną, tworząc sugestywną relację między ekspresyjnym gestem, natychmiastowym działaniem wobec płótna a tworzeniem indywidualnych form różnicujących kolejne wizualne plany, nadając obrazom postać samodzielnych, niezależnych od rzeczywistości układów.”
Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat SREBRNY CZWOROKĄT 2018
„Jeśli coś w nas stanowi o tu i teraz to właśnie poczucie tam i wtedy. Miejsca, ludzie, pamięć minionych zdarzeń, wzloty i upadki, marzenia, z czasem budują w nas poczucie dystansu. Czasami jest to zgorzknienie i smutek niespełnienia. Ale ten, kto zdoła ochronić w sobie dziecko, co prawda pozbawione przynależnej wiekowi naiwności, ale za to posiadające pasję tworzenia, ma szansę być wybawiony. Choćby to wybawienie miało trwać tyle, ile trwa pokrycie farbą białej powierzchni krosna. To przypadek Bartka Nalepy.
Najnowszy zbiór jego prac to swego rodzaju cielesność. Motyw pejzażu jest metaforycznym ujęciem ciała pozbawionego ochronnej warstwy skóry. Ciała szarpanego skrajnymi emocjami, a emocje te w procesie twórczym stają się sumą dramatycznych gestów artysty.
To nie tyle malarstwo gestu, co erupcja spontanicznych gestów, których motorem są emocje niedbające o walor estetyczny. Liczy się świadectwo. W istocie to autoportrety człowieka konfrontującego się z dramatem tego, co kłębi się już nie tylko w głowie twórcy, ale w jego trzewiach. Malarstwo somatyczne? Mam przeczucie graniczące z pewnością, że te obrazy to próba ucieleśnienia czasu, którego osnową są gwałtowne emocje odnoszące się do wspomnień i tego co teraz.
Jedno jest pewne: dzieła Bartka Nalepy realizują dezyderatę Józefa Czapskiego, przywołaną ostatnio w związku z otwarciem w Krakowie pawilonu jego imienia z wystawa stałą, którą miałem zaszczyt projektować: Nie liczy się realizm czy antyrealizm. Liczy się prawda.”
Aleksander Janicki / Olympia Galeria 2016
„(…) na płótnach Nalepy wartości plastyczne, jak plamy zacieki, powtarzające się uderzenia pędzlem – z jednej strony budują strukturę jednorodną, namawiająca widza do pewnej refleksji (aby nie użyć nadużycia medytacji). Z drugiej strony zawsze pojawia się w obrębie wspomnianego kadru jakiś zgrzyt, zadzior: element zdecydowany - ciężki akcent, kilka zadrapań, zdecydowanych pionowych czy poziomych mocnych plam, grubych krech, które przypominają o drugim obliczu natury.”
Piotr Rędziniak / BWA Rzeszów 2016
